ARGOS werkt samen met Contour Biënnale 9 in Mechelen aan de ondersteuning van nieuwe opdrachten voor werk van Jelena Juresa en Bie Michels.
Van de website van Contour:
De Fase van de afnemende maan is het laatste van de drie openbare momenten van Contour Biennale 9. Het hoofdthema van deze slotfase is de nabije toekomst, maar net als de maancyclus zelf, is het eerder een voortdurende transformatie van verleden, heden en toekomst. Kunstenaars kregen de opdracht om gedurende een jaar onderzoek en werk te verrichten rond hun projecten, wat tijdens het finissageweekend resulteert in verschillende premières, presentaties en uitvoeringen. Het doel van deze biënnale is om meer licht te werpen op onze sociale en politieke verantwoordelijkheden met betrekking tot de koloniale periode en structureel racisme. Daarnaast zijn ecologische en maatschappelijke degrowthen aspiraties voor propositioneel denken altijd belangrijke motieven geweest. Tijdens de slotfase zal de biënnale conclusies trekken over de gevoerde discussies met betrekking tot de sociale, ecologische en politieke realiteit van de stad en regio en van de organisatie zelf.
Voor het project Memory of Congo, in Congo and in Mechelen (2019)confronteert Bie Michelsde geschiedenis van een openbaar koloniaal monument in Mechelen met haar eigen persoonlijke geschiedenis. Haar project is een poging om het heden en het verleden samen te brengen, om zo beter naar de toekomst van onze huidige postkoloniale situatie te kunnen kijken, in Congo en Mechelen. Op de Schuttersvest in Mechelen huldigt het beeld van Lode Eyckermans 31 "pioniers die stierven voor de beschaving in Congo". Samen met een groep Belgen met Congolese roots, die in en rond Mechelen wonen, werkte de kunstenaar maandenlang aan een voorstel voor een nieuwe inscriptie die beide zijden van de geschiedenis toont. De film (Pas) Mon Pays, Part I and II (2019) vormt samen met de installatie The Copy (2019) het project Memory of Congo, in Congo and in Mechelen.
Jelena Juresa’s première Ubundu (2019), is geïnspireerd op de geschriften van W.G. Sebald over de “lelijkheid van België” als gevolg van een collectief geheugenverlies en de impliciete deelname van alle Belgen aan de exploitatie van Congolese hulpbronnen. Haar film Aphasia (2019)is een werk over racisme en intolerantie dat handelt over de misdaden tijdens de koloniale tijd, de Holocaust en de Joegoslavische oorlogen. Haar werk is geen oproep tot straf of verontwaardiging over gepleegde wreedheden, maar eerder een oproep om de collectieve stilte te doorbreken en daadwerkelijk te kijken naar de blinde vlekken die een fundamenteel onderdeel van onze Europese identiteit lijken te zijn geworden.
Voor het volledige programma, zie hier.