27 Mei — 13 Augustus 2023
7 — 24 September 2023

𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤 stelt voor From Signal To Decay: Volume 4, de Britse componist en audiovisuele kunstenaar Trevor Mathison’s eerste solo tentoonstelling in België.

Mathison is een stichtend lid van het legendarische multimediale kunstinitiatief Black Audio Film Collective, waarin hij een centrale rol speelde door een sonische taal in te zetten dat elementen uit dub, concrete en industriële muziek gebruikte. Parallel met deze activiteiten ontwikkelde hij ook een krachtig oeuvre als individueel kunstenaar.

Voor 𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤 presenteert Mathison een unieke configuratie van voornamelijk nieuwe werken, uitgevoerd in verschillende media. In de tentoonstelling focust hij zich op de manier waarop geluid zich door de ruimte beweegt en achtereenvolgens uiteenvalt, terwijl hij aan dit proces verschillende sociaal-politieke en aan de locatie specifieke lagen toevoegt.

Tijdens zijn bezoek eerder dit jaar, startte Mathison een geluidsonderzoek van het 𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤 gebouw, waarbij hij meerdere opnames van het gebouw maakte, en van de omliggende wijk. Als voormalig pakhuis voor het rijpen van bananen, gebouwd in de jaren 1960, is de oorspronkelijke functie van het gebouw nauw verbonden aan de wereldwijde handel en distributie van deze producten. Tot het begin van de 20e eeuw vond deze handel vooral plaats in de omgeving van 𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤, waar bananen uit Congo werden ingevoerd. Sporen van deze activiteit zijn vandaag nog steeds aanwezig in het stedelijk weefsel van Brussel, bijvoorbeeld door visuele verwijzingen op gebouwen. Desondanks verschoven de handelsroutes voor bananen geleidelijk aan naar Latijns-Amerika. Opmerkelijk genoeg werd het gebouw 𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤 net in die periode als opslagplaats voor dit fruit opgericht.

In From Signal to Decay: Volume 4 (2023) kaart Mathison deze gelaagde historische context aan. Het is een veelomvattende geluidsinstallatie waaraan de tentoonstelling haar titel ontleent en is opgesteld op de eerste verdieping. De opnames die de kunstenaar tijdens zijn bezoek aan Brussel maakte, worden afgespeeld in de ruimte, waarin ze resoneren en een wisselwerking aangaan met de huidige architectuur van het gebouw. Daarnaast worden een aantal geselecteerde composities uit Mathisons archief opnieuw ge(her)contextualiseerd, in combinatie met de nieuwe geluiden én met een live feed van een microfoon die zich buiten het gebouw bevindt. Op die manier laat From Signal to Decay: Volume 4 het gebouw terug op zichzelf plooien, of met zichzelf concerteren, waarbij het de nabije, sonische restanten van de ruimere koloniale/historische context absorbeert, terwijl het de open en doorlaatbare opstelling gebruikt om een veranderlijke compositie te presenteren die zichzelf continu (her)componeert.

Twee grote videoprojecties omkaderen deze geluidsinstallatie. De eerste, Untitled (2018), werd opgenomen in Schotland en bestaat uit beelden van een grijze zee, de lucht en de regen, begeleid door een evocatieve soundscape. Dit in tegenstelling tot de tweede video, Untitled (Rue du Chantier 13) (2023) die volledig stil is. Dit werk toont beelden die gefilmd zijn in de wijk rond 𝕒𝕣𝕘𝕠𝕤 , inclusief de bananenmotieven op de gevels van gebouwen die nog steeds door de stad spoken.

Op het gelijkvloers wordt een andere configuratie van werken getoond. Untitled (Imaginary Scores) (2023) bestaat uit een aantal uitvergrote afdrukken van digitale tekeningen die oorspronkelijk op een iPad zijn gemaakt. Deze tekeningen, met kruisende of overlappende cirkels en ellipsen, visualiseren de uitgestrekte sonische landschappen waarin de beweging van geluid door de ruimte en andere sonische procédés uitlopen in denkbeeldige partituren.

Verder bestaat de muur vullende sculpturale installatie Extended Tape Loops (2023) uit audiotape, die in verschillende lengtes aan een rail bengelt. Dit benadrukt het fysieke aspect van componeren met tape loops, een ambacht die essentieel was in het vroegere werk van Mathison.

Tenslotte bestaat de installatie Ancestral Tears (2023) uit twee grootschalige kinetische geluidssculpturen, die in een door bananenbladeren* omringde ruimte zijn geplaatst. Het geluid van de diepe sonische feedback creëert een bijkomende soundtrack bij de historische en koloniale relicten, aanwezig in de tentoonstelling, het gebouw en Brussel in het algemeen.