Vergeet je Covid Safe Ticket niet.

Hamza Halloubi werd geboren in 1982 in Marokko en woont en werkt al vele jaren in Brussel. In zijn werk observeert Halloubi de realiteit met een scherpe maar maar poëtische blik.

Deze solotentoonstelling is ontstaan vanuit het idee van stilte, wat de kunstenaar definieert als "een lege discursieve ruimte", een concept dat hij vervolgens vertaalt naar het medium video. Hoe maak je zichtbaar wat doorgaans in de tussenruimten van het dominante beeld leeft?

Het recentste werk van Halloubi is een archeologische reis doorheen de westerse blik, gericht op de Maghreb. Het stelt vragen over wat taal kan bereiken als middel voor transmissie, transitie en verheffing. Drie projecties hebben een cirkelvorm gemeen, die nu en dan de mond van de voorgestelde vertellers omlijst, waardoor hun spreken zichtbaar wordt.

Writing Back (2019–2021) is een poging om een portret te schilderen van Cherifa, een mysterieuze Marokkaanse vrouw die in de jaren 1960 in Tanger woonde. Ze werd geëxotiseerd in de teksten van Jane en Paul Bowles en William S. Burroughs, die de ongeletterdheid van de vrouw tot een fetisj maakten. De video gaat over schaduw en stilte als strategieën om de oriëntalistische blik af te leiden.

Messing Encounters (2020–2021) brengt een dialoog tot stand tussen een Afrikaanse immigrant in België en een Congolees standbeeld dat naar een Belgisch museum werd geëxpatrieerd. De korte video is een reflectie over het verlies van betekenis van het beeldhouwwerk als het wordt verplaatst, weg van zijn plaats van oorsprong.

Bégaiements (2020–2021) monteert beelden van de drippings van Jackson Pollock en de wereldwijde belegging in hedendaagse kunst met beelden van de Arabische Lente. De video trekt parallellen tussen diverse vormen van creatief beleggen en een menigte die in opstand komt tegen verdrukking. Daarbij worden vragen opgeroepen over de begrippen waarde en belang in onze hedendaagse aandachtseconomie.

Deze drie grotere projecties worden afgewisseld met een reeks videoportretten die in de straten van Brussel zijn gefilmd. Deze korte video's bevatten ruwe gebaren die de camera doen draaien en een andere richting geven, waardoor het een instrument wordt om de relatie tussen kijken en bekeken worden in de publieke ruimte bloot te leggen. Ze worden vertoond naast een aantal abstracte schilderijen met daarop woorden en stills uit de video's in de tentoonstelling.

Door deze werken samen te brengen, creëert Hamza Halloubi een constellatie van portretten: een firmament van verhalen en identiteiten en de stiltes die in de ruimten daartussen bestaan.

Credits:

Cast: Alkhanssae Chahmoti, Hani Bachkil, Mohammed Douzi, Lucas Katangila, Naïma Lamarti, Jackie Léa Michel, Warda Rammach, Castelie Yalombo | Geluid: Aïda Merghoub | Vertaling: Simona Schneider | Coproductie: Kunstenfestivaldesarts, ARGOS

.