De reputatie van het experimentele festival van Knokke (1949 tot 1975) is welbekend, maar een ander initiatief verdient dezelfde aandacht... In 1976 beperkte het Belgische televisielandschap zich tot de BRT en de RTB. Deze laatste lanceerde het programma Videographie, dat gewijd was aan videokunst en nieuwe technologieën, en dat geproduceerd en geregisseerd werd met de ambitie van zich op formeel en artistiek vlak te onderscheiden van de institutionele televisie. Dit baanbrekende programma gold als een onconventionele UFO voor het toenmalige Europese televisienetwerk. Van 1976 tot 1986 werd het eerst tweewekelijks en later maandelijks uitgezonden waarbij een breed scala van video’s en films van de Belgische en internationale avant-garde vertoond werden.

Videographie is een soort anti-televisie: de kijkers krijgen een inkijk over het maakproces achter de schermen van het programma en worden uitgenodigd na te denken over de betekenis van het televisuele beeld. Het programma experimenteerde met de verschillende dispositieven op de set, waarbij het zich de ene keer als pedagogische workshop ontpopte, en een andere keer als discussieruimte... Alles werd beschouwd als een mogelijke bron voor hergebruik en heruitvinding, tot de aftiteling toe. Terugkijkend op de tienjarige productie, is de esthetiek van "Videographie" des te verbazingwekkender aangezien deze door de openbare televisie werd gemaakt. Tijdens de jaren 1970 nam de videokunst een hoge vlucht in België met kunstenaars en filmmakers die met video begonnen te experimenteren en het zich toe-eigenden, maar waarbij niet vergeten mag worden dat dit medium historisch verbonden is met de evolutie van de televisie.

→ Deze twee voorstellingen, gewijd aan de videografie en enkele kunstenaars die aan de wieg ervan stonden, worden georganiseerd in samenwerking met Cinéma Nova en SONUMA (archieven RTBF). Ze maken deel uit van onze THE 1970s: _ tentoonstelling.

Videographie : take #1

Enkele fragmenten en emblematische momenten uit de begintijd van het TV-programma Vidéographie: een uiteenzetting over wat lichte videotechniek is, een inleiding over de werking van een "paluche"-camera en een beeldsynthesizer, en enkele beschouwingen over de toenmalige videokunst. Het programma wordt vervolledigd met vier kortfilms van kunstenaars/filmmakers die niet meer weg te denken zijn uit de geschiedenis van de Belgische film- en videokunst.

Jacques Louis Nyst, Aile 4 neige (1978) video, 19'

Jacques Louis Nyst, Le tombeau des nains (1975) video, 2'

Jacques Lizène, Quelques séquences d’art sans talent (1979) video, 11'

Michel Blondeel & Boris Lehman, Marcher ou la fin des temps modernes (1979) video, 27'

met Nederlandse ondertiteling

→ In aanwezigheid van Jacques Delcuvellerie, Dick Tomasovic, Boris Lehman